Gerard en Maaike beleven het Holtingerveld op hun eigen manier

Alleen in de natuur

Vader en dochter wonen in de Meerkamp (Havelte), dicht bij de Grote Startbaan. “Je bent al in de natuur als je de straat uit loopt”, zegt Maaike. Ze heeft het liever over wandelen en lopen dan over rijden. “Op rustige dagen en buiten de vakanties om kom je bijna niemand tegen. Je hoort alleen het geluid van de wind, de blaadjes, de vogels. Ik vind het heerlijk om alleen in de natuur te zijn. Ik kijk wat er om me heen bloeit, meld vogels die voor het eerst weer te zien bij waarneming.nl en zoek de namen van planten op. Het is iedere dag weer anders.”

Vrijwilligerswerk in het Holtingerveld

Gerard is niet zo’n wandelaar. Hij houdt ervan zijn hoofd leeg te maken in de buitenlucht en besteedt zijn tijd als gepensioneerde graag op een nuttige, gezellige manier. Daarom komt hij vooral in het Holtingerveld om vrijwilligerswerk te doen voor de vogelwacht Uffelte en de schaapskooi. “Voor de vogelwacht onderhoud ik elke week eens in de twee weken de heide, in een werkgroep van 25 mannen en vrouwen. We knippen dennetjes om de heide de ruimte te geven te bloeien, wat goed is voor bepaalde vogelsoorten. Voor de schapen van de schaapskooi plaats ik rasters. Dat zorgt voor drukbegrazing: de schapen eten zo een tijdje alleen het gras binnen de rasters.”

Natuurbeleving als je minder mobiel bent

Maaike heeft een hulphond, een zwarte labrador genaamd Kees. Hij helpt Maaike tijdens haar wandeltochten. “Als ik bijvoorbeeld iets laat vallen, pakt Kees het op.” Soms worden ze tegengehouden door een obstakel zoals een hek. “Ik vind het belangrijk dat bij de gebiedsontwikkeling in de buurt van de Grote Startbaan rekening wordt gehouden met mensen die minder mobiel zijn. Ook zij willen de natuur kunnen beleven. In onze wijk zijn er meer mensen met een rollator of rolstoel, die graag het Holtingerveld bezoeken.”

Uitzicht vanaf het Hunehuis

Wat vinden Gerard en Maaike het mooiste plekje van het Holtingerveld? Beide Havelters noemen het Hunehuis – even voorbij de heuveltop achter de schaapskooi. “Het is daar zo ongelofelijk mooi”, zegt Gerard. “Gewoon om te zitten, te kijken en de omgeving in je op te nemen.” Daar is Maaike het helemaal mee eens. “De heide strekt zich beneden voor je uit… dat is inderdaad een heel mooi punt.”